هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم و اندوه خود می‌گوید که ناشی از دوری از معشوق است. او از بی‌غیرتی خود شکایت دارد و به یاد کربلا و امام حسین(ع) می‌افتد که نماد صبر و مقاومت در برابر ظلم است. شاعر با اشاره به طوس (مشهد) و کربلا، از غم و اندوه خود می‌نالد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و غم‌انگیز است و همچنین اشاره‌ای به مفاهیم مذهبی مانند کربلا دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۵۱۴
دایم غم نخوردن یک بوس می خورم
بوسی نخورده ام ز تو، افسوس می خورم
بی غیرتی نگر، که ز بتخانه گرد عشق
سیلی برای ناله چو ناقوس می خورم
سرچشمه دار العطشم تا به کربلا
آبی اگر ز غمکده طوس می خورم
بوسی نخورده ام ز تو، افسوس می خورم
بی غیرتی نگر، که ز بتخانه گرد عشق
سیلی برای ناله چو ناقوس می خورم
سرچشمه دار العطشم تا به کربلا
آبی اگر ز غمکده طوس می خورم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
