بی او غم پا و سر ندارم
گر جان برود، خبر ندارم

صیاد بر آشیانه ام تاخت
دانست که بال و پر ندارم

دارم دوهزار دشنه چون بید
در کشتن خود، جگر ندارم

درکارگه هنرفروشی
جز بی هنری، هنر ندارم

راهی ز قفس به آشیان هست
افسوس که راهبر ندارم

طغراصفتم وظیفه، زاری ست
در دست چو زور و زر ندارم