هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از احساس پوچی، بیخودی و دیوانگی خود در عشق سخن می‌گوید و خود را پایین‌تر از سگ دیوانه و خوشه بی‌دانه می‌داند. او از بیزاری عقل از خود و تسلیم در برابر عشق می‌گوید و رندی خود را برتر از دیگران در میخانه می‌داند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مانند پوچی، دیوانگی و بیخودی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال سنگین و نامفهوم باشد. همچنین، برخی اشارات مانند 'سگ دیوانه' یا 'میخانه' نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فرهنگ دارد.
شمارهٔ ۵۹۴
بازی خور عقلم، سگ دیوانه به از من
غمخوار دلم، خوشه بی دانه به از من
در بیخودی ام پای هوس ره نکند گم
رندی نبود بر در میخانه به از من
رگ بر تن زارم خط بیزاری عقل است
آرد ز کجا عشق تو دیوانه به از من؟
غمخوار دلم، خوشه بی دانه به از من
در بیخودی ام پای هوس ره نکند گم
رندی نبود بر در میخانه به از من
رگ بر تن زارم خط بیزاری عقل است
آرد ز کجا عشق تو دیوانه به از من؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
