باشد اگر امید اثر با گریستن
کی دل کشد به خنده، بود تا گریستن

ای شمع،این قدر به تو لذت نمی رسد
سوز و گداز از تو و از ما گریستن

دیوانه خصلتیم، ز ما پر بعید نیست
بیهوده خنده کردن و بیجا گریستن

باید چو برق، خنده زنان از جهان گذشت
نتوان چو ابر بر سر دنیا گریستن

طغرا چه طالع است که امروز بایدت
بر حال خود ز محنت فردا گریستن