هوش مصنوعی:
متن بالا توصیفی شاعرانه از یک شب عاشقانه و حال و هوای آن است. در بیت اول، مطرب با یادآوری حسن خلق معشوق، نفس‌هایش را در کوچه می‌زند و بوی عود به مشام می‌رسد. در بیت دوم، شب با زلف ساقی و برق حسن توصیف شده و آتش می از صراحی مانند دود بیرون می‌آید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادهای صوفیانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و زبان شاعرانه، درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۶۱۹
مطرب امشب دل به فکر حسن خلقش داده بود
زد نفس در کوچه نی، بوی عود آمد برون
شب که ابر زلف ساقی هر طرف زد برق حسن
آتش می از صراحی همچو دود آمد برون
زد نفس در کوچه نی، بوی عود آمد برون
شب که ابر زلف ساقی هر طرف زد برق حسن
آتش می از صراحی همچو دود آمد برون
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
