ماییم و گفتن شعر، در وصف آن گل رو
بر وزن مصرع زلف، در بحر بیت ابرو

سیر از قدح چه سان گشت، در یک دو روز نرگس؟
دل می کشد به ساغر، سبز است تا لب جو

در شیوه رمیدن، وحشی نگاه او را
همچشمی از ازل بود، با گله گله آهو