هوش مصنوعی: شاعر از تاریکی و غربت شکایت می‌کند و بخت خود را مقصر می‌داند که روزگارش را سیاه کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و انتزاعی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۶۵۱

از تیرگی چه شکوه به غربت، که همچو مشک
آورده بخت، روز مرا از وطن سیاه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.