هوش مصنوعی:
این متن به بیان احساسات غمگین و ناامیدی از بی‌قدری و بی‌اعتنایی مردم می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شعری مانند چشم پرخون، دل خالی، و لحد، شاعر حس تنهایی و بی‌پناهی را منتقل می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، موضوعاتی مانند مرگ و بی‌قدری نیاز به درک بالاتری از زندگی و جامعه دارد.
شمارهٔ ۶۷۳
چشم پرخون و نگردید دل ما خالی
به دو ساغر نشود شیشه صهبا خالی
عجبی نیست ز بی قدری مردم درخاک
که لحد هم نکند بهر کسی جا خالی
به دو ساغر نشود شیشه صهبا خالی
عجبی نیست ز بی قدری مردم درخاک
که لحد هم نکند بهر کسی جا خالی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
