هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که با وجود روشنایی‌ای که از حضور معشوق به زندگی‌اش تابیده، هرگز صفا و زیبایی‌ای مانند آن را ندیده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۰۲

بر دیده گذارم کف پایی که تو داری
مالم به رخ زرد، حنایی که تو داری

با آنکه شبم روز شد از آینه صبح
در خواب ندیده ست صفایی که تو داری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.