هوش مصنوعی:
این متن شعری است که زیبایی چهره‌ی فردی را با تشبیه آن به گل‌ها و طبیعت توصیف می‌کند. شاعر از عناصری مانند غنچه، گل، نسترن، گلستان، مرغان و بهار برای بیان این زیبایی استفاده کرده است.
رده سنی:
12+
متن از لحاظ محتوایی ساده و قابل درک برای نوجوانان و بزرگسالان است و هیچگونه محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای ندارد. همچنین، استفاده از تشبیهات طبیعی می‌تواند برای علاقه‌مندان به ادبیات در این رده‌ی سنی جذاب باشد.
شمارهٔ ۷۳۲
دهان غنچه، روی گل، جبین نسترن داری
گلستانی ست رخسارت، چه پروای چمن داری
به گردت چون نگردد فوج مرغان خزان دیده؟
که رنگین نوبهاری در حصار پیرهن داری
گلستانی ست رخسارت، چه پروای چمن داری
به گردت چون نگردد فوج مرغان خزان دیده؟
که رنگین نوبهاری در حصار پیرهن داری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
