هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از شمعی سخن می‌گوید که در شب روشنایی می‌دهد، اما در روز در گوشه‌ای تاریک و تنها به سر می‌برد. این وضعیت شمع به فردی گناهکار تشبیه شده است که در روز قیامت با چهره‌ای سیاه از کفن سر برمی‌آورد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتر دارد. همچنین، استفاده از تشبیه‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۵۸
در نفی رخت شمع شبی راند سخن
روزش دیدم گرفته کنجی مسکن
مانندهٔ عاصیی که در روز جزا
با روی سیاه سر برآرد ز کفن
روزش دیدم گرفته کنجی مسکن
مانندهٔ عاصیی که در روز جزا
با روی سیاه سر برآرد ز کفن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
