هوش مصنوعی:
این شعر به قدرت و نفوذ کلام و سخنوری می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های نظامی مانند سپاه، تخت، قلعه و لشکرکشی، تأثیر سخن را بر جان و روان انسان‌ها توصیف می‌کند. او سخن را همچون پادشاهی مقتدر می‌داند که بر قلمرو دهان و گوش حکومت می‌کند و با زیبایی‌های خود، روح و روان را تسخیر می‌نماید.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از زیبایی‌های زبانی و معنایی آن لذت ببرند.
بخش ۷ - غزلسرایی
سخن چون سپاه بیان را گرفت
به این فوج، تخت زبان را گرفت
مسلم بود خسروی بر سخن
که دربسته، ملک دهان را گرفت
چو بر بادپای نفس شد سوار
دو صد قلعه گوش جان را گرفت
صف آرای ابیات رنگین چو گشت
اقالیم روح و روان را گرفت
چو از سطر، لشکرکشی ساز کرد
به یک نی سواری، جهان را گرفت
به این فوج، تخت زبان را گرفت
مسلم بود خسروی بر سخن
که دربسته، ملک دهان را گرفت
چو بر بادپای نفس شد سوار
دو صد قلعه گوش جان را گرفت
صف آرای ابیات رنگین چو گشت
اقالیم روح و روان را گرفت
چو از سطر، لشکرکشی ساز کرد
به یک نی سواری، جهان را گرفت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۶ - کیفیت سخنسازی
گوهر بعدی:بخش ۸ - مخالف انگیزی سخن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
