هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف زیبایی و جذابیت ماه و طبیعت می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند آفتاب، ماه، موج فتنه، گلشن و بهار برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند. همچنین، در ابیاتی به مفاهیمی مانند گناه، رشک و درد نیز اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن شامل استعاره‌ها و مفاهیم عمیق شعری است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات به مفاهیمی مانند گناه و رشک اشاره دارند که نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارند.

شمارهٔ ۵

چو آفتاب کند تاب شرم ماه ترا
به موج فتنه درآرد خط سیاه ترا

به چشم زخم بگریند کشتگان که مباد
ز دیده اشک برد لذت نگاه ترا

چه گلشنی تو که مشاطگان کشور حسن
به نو‌بهار بروبند خوابگاه ترا

تو مست جور و من از رشک غرق خون که مباد
به نام خویش نویسد ملک گناه ترا

ز باغ شعله فصیحی گل مراد بچین
که نوبهار فکند از نظر گیاه ترا
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.