هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج شاعر از عشق ناکام و جدایی است. او از آرزوهای بربادرفته، دلشکستگی و ناامیدی سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که هیچ‌کس چنین تجربه‌ای نداشته باشد. شاعر از طبیب و مرهم نیز ناامید است و حتی بهشت را در مقایسه با وضعیت خود ناخوشایند می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی و روحی مانند ناامیدی، دلشکستگی و یأس است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این سطح از غم و اندوه برای سنین پایین‌تر مناسب نیست.

شمارهٔ ۶۳

از عافیت طراوات گلزار کس مباد
این شعله مهربان خس و خار کس مباد

از وصل جوش داغ نیازم فرو نشست
مرهم طبیب سینه افگار کس مباد

بوی طرب چو غنچه کند سرگران مرا
این گل نصیب گوشه دستار کس مباد

دوزخ مرا ز روضه رضوان نکوترست
این خاک سایه‌پرور دیوار کس مباد

نه شربت غمی نه جگر سوز ماتمی
بیمار دار کس دل بیمار کس مباد

دام و قفس به ناله درآید ز ناله‌ام
این مرغ دل‌شکسته گرفتار کس مباد

غم دوش بی‌حجاب فصیحی دلم شکست
رنگ حیا شکسته به رخسار کس مباد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.