دل از ولایت غم بار بسته می‌‌آید
چو موج بر سر طوفان نشسته می‌آید

کسی که لب به سراغی نسوخت کی‌داند
که کار بال ز پای شکسته می‌آید

بیا به طور و همه گوش شو که شاهد حسن
ز ناله «ارنی» پرده بسته می‌‌‌‌‌آید

شهید رسم دیاری شوم که بعد از مرگ
طبیب بر سر بالین خسته می‌آید

چه زخمه بود ندانم که چنگ پاس مرا
هنوز ناله ز تار گسسته می‌آید

ز نخل طور چه حاصل که در مشام مرا
شمیم عافیت از نخل بسته می‌آید

فریب سعی فصیحی مخور که کعبه وصل
به دلنوازی پای شکسته می‌آید

«فصیحی هروی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir