۸۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۸

فردوس ساز کلبه پردود آتشم
باری اگر زیان خودم سود آتشم

سوزم مدام و شعله دودم پدید نیست
الماس ریشهای نمک‌سود آتشم

از بس که شعله دوش ثنای دلم سرود
پنداشت شوق دوست که معبود آتشم

خار ترم که تازه ز باغم دروده‌اند
محروم بوستانم و مردود آتشم

در دوزخم فکنده فصیحی غم و هنوز
داغ سیاه‌خانه پر دود آتشم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.