۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۳

تاراج رنگ و بوی گل مدعا نمای
خرمن کن این گیاه و به برق فنا نمای

یک کاروان هنوز نرفته‌ست سوی دوست
اینک ره حرم تو به ما نقش پا نمای

این مختصر نظاره ما درخور تو نیست
ما را تمام دیده کن و رو به ما نمای

چون نخل شعله ریشه در اخگر فرومبر
چون برق بر هوا شو و نشو و نما نمای

جانت فصیحی از تب بیگانگی گداخت
خود را ببر بر آن نگه آشنا نمای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.