هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و شکوه یک مکان یا شخصیت می‌پردازد که با عناصر طبیعی مانند کعبه، مهر، خورشید، و آب زندگی مقایسه شده است. همچنین، از لطافت و صفای آن سخن می‌گوید و تأثیر آن را بر زمین و آسمان توصیف می‌کند. در پایان، اشاره‌ای به بهشت و جاودانگی دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۹ - ماده تاریخ دیگر

ای نسخه کارگاه مانی
فهرست کتاب کامرانی

چون کعبه سرآمد زمینی
چون مهر چراغ آسمانی

نی شاهدی و چو شاهد شوخ
هر لحظه کرشمه می‌فشانی

بر پیکر تو ز بس لطافت
ترسم که کند صفا گرانی

فرزند عزیز آفتابی
او پیر شد و تو نوجوانی

می‌زیبد اگر کنی به خورشید
در کفه روشنی گرانی

در ساحت قدرت آسمان را
آورد زمین به میهمانی

چون دید شکوه حضرت تو
بوسید زمین به پاسبانی

در جوف تو خضر کرده پنهان
سرچشمه آب زندگانی

تا ساحت مسند خراسان
یابد ز تو عمر جاودانی

نی ز آب و گلی که روح پاکی
در پیکر خاک تیره‌جانی

رضوان گویی به ما فرستاد
قصری ز بهشت ارمغانی

نی‌نی که بهشتی و از آن شد
تاریخ بهشت کامرانی
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸ - اخوانیه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰ - در تقاضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.