هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد آسمان بیغش و آتش در خرمن صبح سخن میگوید و خورشید را به رشک متهم میکند. در نهایت، نوروز را به عنوان روزی خوش و جهانتاب توصیف میکند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان پیچیده و استعارههای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۴
امشب می درد آسمان بی غش باد
در خرمن صبح این شب ما آتش باد
خورشید اگر ز رشک امشب سوزد
نوروز جهان تویی که روزت خوش باد
در خرمن صبح این شب ما آتش باد
خورشید اگر ز رشک امشب سوزد
نوروز جهان تویی که روزت خوش باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.