هوش مصنوعی:
شاعر از وعده‌های بی‌پایان معشوق شکایت دارد و بیان می‌کند که در انتظار این وعده‌ها، عمر خود را هدر می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و نگاهی فلسفی به عمر و انتظار است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۲۴
تا کی ز تو وعده ارمغانی گیرم
وز وعده برات دو زبانی گیرم
رفتم که برای انتظار از عقبی
سرمایه عمر جاودانی گیرم
وز وعده برات دو زبانی گیرم
رفتم که برای انتظار از عقبی
سرمایه عمر جاودانی گیرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
