هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و فداکاری سخن می‌گوید. او از آه آتشین و زهر کینه در ساغر مهر یاد می‌کند و از مخاطب می‌خواهد مانند شمع شود و بزم دیگران را روشن کند. در نهایت، شاعر اعلام می‌کند که نذری برای مخاطب دارد که نشان‌دهنده‌ی عشق و ایثار است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عشق و فداکاری و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'زهر کینی' و 'آستینی داریم' ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن更适合 افرادی که توانایی تحلیل و درک مفاهیم عاطفی و ادبی را دارند.
شمارهٔ ۱۳۶
در کار تو آه آتشینی داریم
وز ساغر مهر زهر کینی داریم
تو شمع شو و بزم کسان روشن کن
ما نذر تو باید آستینی داریم
وز ساغر مهر زهر کینی داریم
تو شمع شو و بزم کسان روشن کن
ما نذر تو باید آستینی داریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
