۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۶

کو عشق که باده سکونم ریزد
در ساغر جان می جنونم ریزد

من جان کنمش نثار و او بیگنهی
هر لحظه ز راه دیده خونم ریزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.