هوش مصنوعی: شاعر از عشق و فراق می‌گوید و از درد دوری و اندوه ناشی از آن سخن می‌راند. در بیت آخر، شاعر با اشاره به آتش، به شدت عشق و رنج ناشی از آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'آتش' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل معانی دارد.

شمارهٔ ۱۵۷

گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد
وان خسته ناتوان که محزون باشد

ای جان جهان فدایت این پرسش چیست
خاشاک در آتش افکنی چون باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.