هوش مصنوعی:
این متن بیانگر عشق و وفاداری بی‌پایان به دوست است، حتی در برابر غم و بلا. شاعر تأکید می‌کند که دل از غم دوست سیر نمی‌شود و مانند باز به سمت درد پرواز می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند غم و بلا نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۸۷
دل سیر نگردد از غم دوست چو آز
وز درگه درد رو نتابد چو نیاز
بر کوه بلا کبک غمی گر باشد
پرواز کند بسوی مرغم چون باز
وز درگه درد رو نتابد چو نیاز
بر کوه بلا کبک غمی گر باشد
پرواز کند بسوی مرغم چون باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
