هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و غم عشق می‌گوید و از دلش می‌خواهد که بر این رنج‌ها صبر کند. او از تیغ غم عشق سخن می‌گوید که جانش را می‌کشد، اما در عین حال، این غم را همچون صیقل‌دهنده‌ای برای جان و آینه‌ای از هستی خود می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند 'تیغ غم' و 'جان کشی' ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۹۶
گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من
ای دل نخوری دریغ بر سینه من
گو صیقل تیغ جان زدای غم دوست
بزدای ز زنگ هستی آئینه من
ای دل نخوری دریغ بر سینه من
گو صیقل تیغ جان زدای غم دوست
بزدای ز زنگ هستی آئینه من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
