هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از از دست رفتن آرامش خود در گذر زمان شکایت می‌کند و از فلک می‌خواهد که در مالش او نباشد. همچنین اشاره می‌کند که حتی ارسطوی خرد نیز به دانش او معترف است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و انتزاعی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۹۵

شاها ز زمانه گم شد آسایش من
انبار فلک مباش در مالش من

خود ناصیه روان ارسطوی خرد
آراست به داغ بیعت دانش من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.