هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از مفهوم بیرنگی و وحدت در میان تنوع رنگ‌ها سخن می‌گوید. او با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند پرده خلق و رنگ‌های مختلف، به وحدت در عین کثرت اشاره می‌کند و در نهایت، بیرنگی را همچون آب زلال در باغ نشان می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عمیق فارسی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۹۱
یکرنگ بخم کن فکان زد صباغ
بر پرده خلق را بخود داد سراغ
بیرنگی خویش یعنی از این همه رنگ
بنمود چو آب از رخ لال بباغ
بر پرده خلق را بخود داد سراغ
بیرنگی خویش یعنی از این همه رنگ
بنمود چو آب از رخ لال بباغ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
