هوش مصنوعی:
این شعر به ستایش و توکل به خداوند می‌پردازد و بیان می‌کند که خداوند سرچشمه‌ی آفرینش و استاد هستی است. شاعر خود را نیازمندتر از همه‌ی افتادگان می‌داند و از خداوند می‌خواهد که دستگیر هر افتاده‌ای باشد.
رده سنی:
12+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۱۷
ای شیر خدا که سر ایجاد توئی
در کارگه وجود استاد توئی
افتاده‌تر از فتادگان جمله منم
گیرنده دست هر که افتاده توئی
در کارگه وجود استاد توئی
افتاده‌تر از فتادگان جمله منم
گیرنده دست هر که افتاده توئی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
