هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از خداوند به عنوان بخشنده‌ی نعمت‌ها و توانایی‌های بی‌کران یاد می‌کند و از او درخواست می‌کند تا بدون دلیل و به لطف خود، روزی‌اش را نیکو گرداند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۱۸
ای آنکه عیان کننده روز و شبی
غرق است بنعمت تو هر حلق و لبی
نیکو کنی ار معاش من بی سببی
نبود ز توانائی وجودت عجبی
غرق است بنعمت تو هر حلق و لبی
نیکو کنی ار معاش من بی سببی
نبود ز توانائی وجودت عجبی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
