سراغت دارم دارم ای ماه یگانه
حریفان را روی هر شب بخانه

چون آئی نزد ما ننشسته بر جا
دراندازی پی رفتن بهانه

خوش آنروزی که بودی یار باما
نبودت کار با اهل زمانه

بماز ابرو چو می‌گشتی گمانکش
کشیدی تیر مژگان را کمانه

نکرد اغنی خدنگت با نشانی
همانا جز دل ما را نشانه