انانیت بود آن شی‌ء که هر شیی
اضافت می‌تواند یافت بروی

چنانکه می‌دهی برخویش نسبت
هر آن چیزی که آید پیش فکرت

تن و جان ملک و مال و خانه و زن
به خود نسبت دهی کاین باشد از من

ندانی هیچ کاین من کیست در تو
چه باشد وصف و نامش چیست در تو

لطیفه ذوالمن است آن تا که دانی
کسی جز تست اندر تو نهانی

گذاری گر انانیت به او باز
بدون ما و من باشی سر افراز

خود این گنجیست مالامال گوهر
نگردد جز فقیر از وی توانگر

انانیت نهادن کار خواهد
بر آید ز آنکه او را یار خواهد

«صفی علیشاه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir