هوش مصنوعی: این شعر به تعریف تصوف و ویژگی‌های صوفی واقعی می‌پردازد. تصوف به معنی تخلق به اخلاق الهی، ترک خودخواهی و وابستگی‌های دنیوی، بی‌نیازی از دو جهان (دنیا و آخرت)، و گذشتن از امکان‌ها و محدودیت‌هاست. صوفی کسی است که از نام و ننگ می‌گذرد، اسرار را کتمان می‌کند و از ادعا دوری می‌کند. در نهایت، تنها خداوند حقیقت تصوف و صوفی را می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر برای درک و تحلیل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

بخش ۵۱ - التصوف

اگر خواهی ز معنای تصوف
یکی بشنو ز صوفی بی‌تکلف

تخلق آن باخلاق الهی است
شدن مرآت وجه الله کماهی است

تصوف ترک خویش و نفی غیر است
فراغت از ره و مقصود و سیر است

تصوف بی‌نیازی از دو کونست
تجرد از جهات لون لون است

تصوف باشد از امکان گذشتن
دو عالم را بزیر پای هشتن

تصوف را خدا داند که آن چیست
خدا داند که صوفی در جهان کیست

مکن در معنی صوفی توقف
که حق داناست بر سر تصوف

تصوف بی ز چند و بی ز چونست
ز هر وصفی که پنداری برون است

اگر خواهی تصوف با صفی باش
چو عنقا از نظرها مختفی باش

تصوف ترک نام و ترک ننگ است
بتحقیقش مجال لفظ تنگ است

تصوف نیست آن کزوی نشانی
توان دادن به تعریف و بیانی

یکی ز آثار او ترک دعاویست
دگر کتمان اسرار و معانیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۰ - التحقیق
گوهر بعدی:بخش ۵۲ - التلوین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.