هوش مصنوعی: این متن به بررسی مفهوم «تلوین» در عرفان و تصوف می‌پردازد و تفاوت‌های نگرش صوفیان به مقامات و احوال روحانی را بیان می‌کند. برخی این حالت را بالاترین مقام می‌دانند، در حالی که برخی دیگر آن را ناقص می‌پندارند. همچنین، به تضاد بین کثرت و وحدت، بقا بعد از فنا، و تجلی‌های اسمایی اشاره شده است.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش پایه‌ای در حوزه تصوف و فلسفه دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۵۲ - التلوین

دگر بشنو ز صوفی شرح تلوین
که از حالت رهرو گشته تعیین

بود آن احتجاب از حکم عالی
بآثار و مقام و حال دانی

بجا بگذاشتن حال سنی را
مقید گشتن احوال دنی را

بود برعکس این تلوین دیگر
که سالک را بود در سیر آخر

در آن حال بقا بعد از فنا دان
تجلیهای اسمائی بجا دان

بنزد بعضی این اعلی مقام است
ولی در نزد قومی ناتمام است

شد اندر فرق بعد‌الجمع چون غرق
حجابش گر نباشد کثرت فرق

باین معنی یقین اعلی مقام است
تمکن را نهایت لا کلام است

نخواهد شد ز تمکین مقرر
ز شأنی مشتغل بر شأن دیگر

وگر گردد همی ز آثار کثرت
موحود محتجب از حکم وحدت

یقین میدان توزین تحقیق خالص
که این تلوین بود ناچار ناقص
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۱ - التصوف
گوهر بعدی:بخش ۵۳ - باب الثاء
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.