هوش مصنوعی: متن بالا به موضوع ظهور اسماء الهی و رابطه‌ی آن با موجودات می‌پردازد. در این شعر، دو جهت برای طلب (خواستن) بیان شده است: یکی وجوبیت (ضرورت) و دیگری امکانیت (امکان). اسماء ربوبی برای ظهور خود طلب دارند و اعیان (موجودات) نیز به دنبال ظهور خود با اسماء مکرم هستند. ظهور اسماء در موجودات اتفاق می‌افتد و این دو حضرت (اسماء و اعیان) به سوالات یکدیگر پاسخ می‌دهند. در پایان اشاره شده که این دو حضرت در تعین اول (نخستین تجلی) با هم هستند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش و تجربه‌ی کافی در این زمینه‌ها دارد. بنابراین، برای مخاطبان بزرگسال مناسب‌تر است.

بخش ۷۰ - جهتاالطلب

طلب را دو جهت باشد هم اینسان
وجوبیت پس امکانیت است آن

که اسماء ربوبی بر مناسب
ظهور خویش را باشند طالب

ظهور خود طلب دارند بالتام
با عیانی که باشد ثابتش نام

هم اعیان را طلب باشد مسلم
ظهور خود با سماء مکرم

ظهورش در شئوم اوست بالعین
دو حضرت را اجابت بر سوالین

مگر اول تعین کان بعین است
تو را فرموده صوفی حضرتین است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۶۹ - جهتا‌الضیق والسعه
گوهر بعدی:بخش ۷۱ - جواهر العلوم و الانباء و المعارف
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.