ربوبیت بسر سر بود آن
ظهور رب بصورتهای اعیان

پس آن باشد زحیث مظهریت
ز بهر رب قائم بر هویت

که ظاهر بر تعینهای خود بود
بود هم بروجود خویش موجود

پس آن ارباب اعیانی محقق
ازین حیثند مربوبون و رب حق

ربوبیت نشد پس در حقیقت
یکی حاصل مگر بر ذات حضرت

بود اندر ازل بروجه معلوم
بحال خویش اعیان جمله معدوم

ربوبیت وراسریست درسر
بآن ثابت بود در عین و حاضر