۹۰ بار خوانده شده

بخش ۱۵۰ - باب الشین الشاهد

ز شاهد گر بپرسی بس صریح است
حضورت گر محیط آید صحیح است

با ینمعنی که دل را در احاطت
فرو گیرد بتأثیر بساطت

گهی باشد که از علم لدنیست
که محتاج محلی یا مکان نیست

بود هم کز تجلی یا شهود است
بقلب از وجد و حالی در نمود است

غرض شیئی که حاضر در دل آید
ز تأثیر شهود ار کامل آید

بود آنشاهد از بهر مشاهد
باقسامی که گفتم با شواهد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۴۹ - سوادالوجه
گوهر بعدی:بخش ۱۵۱ - شعب الصدع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.