هوش مصنوعی:
متن درباره عبد قدوس است که قلبش تنها با خدا مأنوس است و از غیر خدا دوری می‌کند. خداوند به او لطف ویژه‌ای کرده و در قلبش جایگاهی مقدس قرار داده است. ذات پاک خداوند در هیچ مکانی نمی‌گنجد، مگر در دل‌های مقدس.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.
بخش ۲۱۱ - عبدالقدوس
ولیی کوست نامش عبد قدوس
نباشد قلب او با غیر مأنوس
نموده حق مقدس زا احتجابش
همی بر قدس باشد فتح بابش
بحکم لایسعنی جز الهش
به دل نبود ز قدس نفس راهش
بحق وسعت نیابد قلب هر کس
جز آن قلبی که زاکون شد مقدس
از آن وسعت حق او را داد بر دل
که اندر وی کند از قدس منزل
نگنجد ذات پاکش در مکانی
بجز اندر دل قدسی نشانی
نباشد قلب او با غیر مأنوس
نموده حق مقدس زا احتجابش
همی بر قدس باشد فتح بابش
بحکم لایسعنی جز الهش
به دل نبود ز قدس نفس راهش
بحق وسعت نیابد قلب هر کس
جز آن قلبی که زاکون شد مقدس
از آن وسعت حق او را داد بر دل
که اندر وی کند از قدس منزل
نگنجد ذات پاکش در مکانی
بجز اندر دل قدسی نشانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۱۰ - عبدالملک
گوهر بعدی:بخش ۲۱۲ - عبدالسلام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
