هوش مصنوعی:
این متن به رابطه‌ی بین علم، اخلاق و افعال انسان با اسماء الهی می‌پردازد. تأکید دارد که علم واقعی باید با اخلاق و تقوا همراه باشد و افعال انسان باید با اسماء خداوند تناسب داشته باشد. همچنین، به تفاوت‌های میان خلق و خالق اشاره می‌کند و از آیات قرآنی مانند «ماتری فی خلق رحمن» به عنوان شاهد استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، نیاز به دانش پایه‌ای از مفاهیم دینی و قرآنی دارد.
بخش ۲۱۹ - عبدالباری
ز عبدالباری ار علمت ادیب است
شنو و آن عبد خالق را قریب است
بری چون علم اوکان بخلافبست
بخلقان از تفاوت و اختلافست
پس از فعلی است او البته عاری
که بی‌نسبت بود با اسم باری
در افعال است گر داری تدبر
مبرا از تنافی وز تنافر
بر اینمعنی است شاهد نزد برهان
بقران «ماتری فی خلق رحمن»
چو باری شعبه‌یی ز اسماء یزدان
بود کوهست تحت اسم رحمن
شنو و آن عبد خالق را قریب است
بری چون علم اوکان بخلافبست
بخلقان از تفاوت و اختلافست
پس از فعلی است او البته عاری
که بی‌نسبت بود با اسم باری
در افعال است گر داری تدبر
مبرا از تنافی وز تنافر
بر اینمعنی است شاهد نزد برهان
بقران «ماتری فی خلق رحمن»
چو باری شعبه‌یی ز اسماء یزدان
بود کوهست تحت اسم رحمن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۱۸ - عبدالخالق
گوهر بعدی:بخش ۲۲۰ - عبدالمصور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
