هوش مصنوعی: این متن به موضوع قدرت و خلاقیت الهی در آفرینش جهان و موجودات می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که همه چیز از فعل خداوند نشأت می‌گیرد و هر صورتی که در جهان وجود دارد، بازتابی از اراده و هنر اوست. همچنین تأکید می‌کند که هیچ تصویری خارج از حیطه قدرت الهی نیست و اگر تناقضی به نظر می‌رسد، به دلیل محدودیت درک انسان است. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که وقتی قلب انسان با نور الهی روشن شود، دیگر هیچ تصویر متضادی را نمی‌بیند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.

بخش ۲۲۰ - عبدالمصور

ولیی کو بود عبدالمصور
ز فعل حق فعال اوست صادر

بوفق حق نماید بی‌تکلف
بر اشیاءء جمله تصویر و تصرف

هر آنصورت که از کلکش رقم بست
بدستور مصور در قلم بست

مصور در صورها غیر حق نیست
منافر صورتی زان در ورق نیست

منافر گر بود نسبت بغیر است
چو نبود غیر صورتها بخیر است

هنوزت تا که چشم غیر بین است
فرار از صورت قهرت متین است

بقلبت گرفتد نور مصور
نه بینی هیچ تصویری مغایر
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۱۹ - عبدالباری
گوهر بعدی:بخش ۲۲۱ - عبدالغفار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.