هوش مصنوعی: این متن به توصیف صفت «حفیظ» (نگهدارنده) خداوند می‌پردازد و بیان می‌کند که خداوند همه چیز را از نقص، ضعف و زوال حفظ می‌کند. همچنین اشاره می‌کند که هر موجودی در جایگاه خود تحت حمایت خداوند است و این صفت الهی به انسان‌ها نیز آرامش و امنیت می‌بخشد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین استفاده از زبان کلاسیک و ساختار شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

بخش ۲۴۴ - عبدالحفیظ

بود عبدالحفیظ آنکو نگهدار
بود حقش ز سو حال و کردار

ز هر چیزیکه باشد نقص حالش
نگهدارد هم از ضعف و زوالش

بحق محفوظ از هر احتمال است
که آن دو راز رضای ذوالجلالست

کند حفظ خدائی ز او سرایت
بهر کس باشد او را در حمایت

نشسته تا کسی اندر حضورش
نیاید نا روائی در خطورش

شود هر کس در اوقاتی جلیسش
نگهدارد ز افکار خسیسش

دگر توفیق ار باشد رفیقت
نشان از معنیی بدهم دقیقت

حفیظ اسمی است کاشیاءرا کماهی
نگهدارد ز آسیب و تباهی

هر آن شیئی است در هر رتبه موجود
مگر حفظش بر او ظلیست ممدود

نگهدارد بگل طیب و تفرج
نگهدارد به یم عمق و تموج

نگهدارد حرارت را با آتش
نگهدارد بشمس این نور وتابش

نگهدارد فلک را بی ز استون
نگهدارد ملک را محو بیچون

بدینسان حفظ هر چیزی بجایش
نماید زیر دامان رسایش

کند این اسم بر هر کس تجلی
جهان یابد بحفظ او تسلی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۴۳ - عبدالکبیر
گوهر بعدی:بخش ۲۴۵ - عبدالمقیت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.