۱۱۶ بار خوانده شده

بخش ۲۴۴ - عبدالحفیظ

بود عبدالحفیظ آنکو نگهدار
بود حقش ز سو حال و کردار

ز هر چیزیکه باشد نقص حالش
نگهدارد هم از ضعف و زوالش

بحق محفوظ از هر احتمال است
که آن دو راز رضای ذوالجلالست

کند حفظ خدائی ز او سرایت
بهر کس باشد او را در حمایت

نشسته تا کسی اندر حضورش
نیاید نا روائی در خطورش

شود هر کس در اوقاتی جلیسش
نگهدارد ز افکار خسیسش

دگر توفیق ار باشد رفیقت
نشان از معنیی بدهم دقیقت

حفیظ اسمی است کاشیاءرا کماهی
نگهدارد ز آسیب و تباهی

هر آن شیئی است در هر رتبه موجود
مگر حفظش بر او ظلیست ممدود

نگهدارد بگل طیب و تفرج
نگهدارد به یم عمق و تموج

نگهدارد حرارت را با آتش
نگهدارد بشمس این نور وتابش

نگهدارد فلک را بی ز استون
نگهدارد ملک را محو بیچون

بدینسان حفظ هر چیزی بجایش
نماید زیر دامان رسایش

کند این اسم بر هر کس تجلی
جهان یابد بحفظ او تسلی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۴۳ - عبدالکبیر
گوهر بعدی:بخش ۲۴۵ - عبدالمقیت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.