هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به توصیف صفت "واسع" (گسترده) خداوند می‌پردازد و بیان می‌کند که هر چه در قدرت و احاطه اوست، از فضل و بخشش بی‌کرانش وسعت می‌یابد. هیچ‌کس به‌طور کامل به کنه این صفت دست نمی‌یابد و تنها کسانی از آن بهره‌مند می‌شوند که خداوند هر صبح و شام به آن‌ها عطا کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و مذهبی موجود در شعر نیاز به درک و تجربه بیشتری دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
بخش ۲۵۱ - عبدالواسع
ز عبدالواسعت گویم بواقع
که باشد مظهر او بر اسم واسع
هر آنچه باشد اندرعون و حولش
دهد وسعت بر آن از فضل و طولش
ز چیزی وسعت اوما بواجب
نیابد کوست غالب بر مراتب
نه بیند مستحقی در مقامش
جز آن کاعطا کند هر صبح و شامش
که باشد مظهر او بر اسم واسع
هر آنچه باشد اندرعون و حولش
دهد وسعت بر آن از فضل و طولش
ز چیزی وسعت اوما بواجب
نیابد کوست غالب بر مراتب
نه بیند مستحقی در مقامش
جز آن کاعطا کند هر صبح و شامش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۵۰ - عبدالمجیب
گوهر بعدی:بخش ۲۵۲ - عبدالحکیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
