ز عبدالواسعت گویم بواقع
که باشد مظهر او بر اسم واسع

هر آنچه باشد اندرعون و حولش
دهد وسعت بر آن از فضل و طولش

ز چیزی وسعت اوما بواجب
نیابد کوست غالب بر مراتب

نه بیند مستحقی در مقامش
جز آن کاعطا کند هر صبح و شامش