هوش مصنوعی:
این متن به موضوع فنا و بقا در عرفان اسلامی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که اگر نیت فرد برای خداوند باشد، حق را در وجه اخروی خواهد دید. او تأکید می‌کند که همه چیز فانی است و تنها ذات خداوند باقی می‌ماند. در نهایت، فرد به مقام فنا و بقا می‌رسد و از لقای حق، ایمنی و بقا می‌یابد. این متن به مقام اهل توحید و کمال یقین اشاره دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و فهم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مباحث عرفانی دارد. بنابراین، مناسب برای نوجوانان و بزرگسالان است.
بخش ۲۸۰ - عبدالاخر
ز عبدالاخرت گر هست نیت
حق او بیند بوجه آخریت
که او بعد از فنای خلق باقیست
نشانی از وجود ما خلق نیست
فنای خلق آنجا لامحال است
که باقی وجه رب‌ذوالجلال است
مشاهد گشت آنجا وجه باقی
نماند از باده خواران غیر ساقی
فنای خود عیان دید و بقایافت
بقا و ایمنی از آن لقا یافت
مقام اهل توحید اغلب اینست
کمال اغلبی حق‌الیقین است
حق او بیند بوجه آخریت
که او بعد از فنای خلق باقیست
نشانی از وجود ما خلق نیست
فنای خلق آنجا لامحال است
که باقی وجه رب‌ذوالجلال است
مشاهد گشت آنجا وجه باقی
نماند از باده خواران غیر ساقی
فنای خود عیان دید و بقایافت
بقا و ایمنی از آن لقا یافت
مقام اهل توحید اغلب اینست
کمال اغلبی حق‌الیقین است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۷۹ - عبدالاول
گوهر بعدی:بخش ۲۸۱ - عبدالظاهر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
