هوش مصنوعی: این متن به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند فنا، بقا، وارث بودن حق تعالی، وحدت وجود، و ارتباط انسان با حقیقت مطلق می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که پس از نابودی همه چیز، تنها وجه الهی باقی می‌ماند و انسان‌های وارث، مانند پیامبران و اولیای الهی، به این حقیقت دست می‌یابند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش و بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی و نمادین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

بخش ۳۰۱ - عبدالوارث

تو عبدالوارث آنرا دان که حادث
چو شد فانی جانرا اوست وارث

خود اینهم از خواص اسم باقیست
بر اهل دور وارث وجه ساقیست

پس از فوت و فنای کل اشیاء
نماند کس بغیر از وجه یکتا

چو گردد قطره‌ها بر بحر راجع
شود بر قطره وارث بحر جامع

ز عبدالوارث ار جوئی نشانه
چو سوی فرق سازندش روانه

بود او وارث علم نبیین
پیمبر یا وصی باشد بتعیین
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۰۰ - عبدالباقی
گوهر بعدی:بخش ۳۰۲ - عبدالرشید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.