هوش مصنوعی: این متن عرفانی به دو مفهوم تخلی (پاکسازی از رذائل) و تجلی (نور الهی) اشاره دارد و آنها را به عنوان دو عید (جشن) برای اهل دل معرفی می‌کند. ارباب معارف معتقدند که عارف همواره دو عید دارد: یکی پاک شدن از پلیدی‌ها و دیگری دریافت نور الهی. این دو حالت به انسان آرامش می‌دهند و مایه انبساط خاطر او هستند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی عمیق است که برای درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز است. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در فهم این مفاهیم مشکل داشته باشند.

بخش ۳۱۵ - العید

خود آن عودی که بر قلبت پدید است
بنزد اهل قلب و دید عید است

بود آن از تخلی یا تجلی
تو را یابد دل از هر یک تسلی

از آن گفتند ارباب معارف
بود هر دم دو عید از بهر عارف

یکی زان شد تخلی از ذمائم
دگر باشد تجلی ملایم

بدینان هم در اسلامت مبارک
دو عید آمد که باشد تاج تارک

تو را زین هر دو نیکو انبساطیست
که بر عیدین اصلی ارتباطیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۱۴ - عین‌الحیوه
گوهر بعدی:بخش ۳۱۶ - باب الغین الغراب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.