دگر غیب‌المصون و غیب مکنون
عبارت دان ز سر ذات بیچون

نیابد کس بکنه ذات او راه
زکنه او بجز او نیست آگاه

مصون باشد ز استحضار اغیار
دگر مکنون ز ادراکات و ابصار

ز خود بنمود آثار و صفت را
معین کرد حد معرفت را

که بشناسند او را تا بآن حد
و زان پس راه عرفانش بود سد

بود آن حد مقام واحدیت
وزان پس نیست رسم از خلق و خلقت

مگر صوفی که اسرار از کمون گفت
خود آنرا غیب مکنون و مصون گفت