هوش مصنوعی: این متن به بررسی نور و انوار الهی می‌پردازد که بر اهل بدایت و مشاهد ظاهر می‌شود. نور گاهی به رنگ سرخ (نماد قهر و تهدید) و گاهی سبز (نماد لطف و رحمت) دیده می‌شود. این انوار بر اساس حالات مختلف روحی و معنوی افراد متفاوت ظاهر می‌شوند و برای مبتدیان معمولاً به شکل نور طالع بر دل نمایان می‌گردد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مباحث معنوی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.

بخش ۳۷۳ - اللوامع

لوامع باشد آن انوار ساطع
که مر اهل بدایت راست لامع

بحس مشترک عکس خیال است
و زآنجا منعکس بر حس و حال است

مشاهد را شود پیدا بظاهر
چه نور مهر و مه مشهور و باهر

گهی باشد که آید سرخ در دید
خود آن از قهر برنفس است و تهدید

و گر از لطف و احسانست و رحمت
مکاشف را بود مایل بخضرت

غلبه نور لطف و قهر غالب
بسبز و سرخ لامع بر مناسب

ز بهر مبتدی اغلب لوامع
بود نوری که بر دل گشت طالع

گه احمرگاه اخضر باشد آنهم
بحکم قهر و لطف الله اعلم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۷۲ - اللوایح
گوهر بعدی:بخش ۳۷۴ - لیله القدر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.