۸۷ بار خوانده شده

بخش ۳۷۴ - لیله القدر

کنم از لیله‌القدرت بیانی
که دور از وقت و قدر خود نمانی

بود از بهر سالک لیله‌القدر
تجلی خاصش از حق شد چه درصدر

شناسد سالک از وی قدر خود را
بخود بیند هلال و بدر خود را

بیابد رتبت خود را که منسوب
بنسبت تا چه حد باشد بمحبوب

خود آنوقت ابتدای وصل سالک
بسوی عین جمع است و مبارک

شناسد قدر خود را سالک اینجا
بنفس منظلم شد مالک اینجا

به است این دم ز صد سال و هزارت
که یابی قدر عمر از صول یارت

در این شب شد هلال رهروان بدر
از آن تعبیر شد بر لیله‌القدر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۷۳ - اللوامع
گوهر بعدی:بخش ۳۷۵ - باب‌المیم الماسک و المموسک به والمموسک لاجله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.