متحقق بحث است آن مشاهد
که بیند در تعیین وجه واحد

متعین بهر شیئ بی ز تقیید
باو یعنی مقید نیست در دید

شود مشهود حق در هر مقید
باسم و وصف و حیثی بر موحد

باسمی یا صفت یا اعتباری
پس او را نیست در وی انحصاری

بشییء منحصر چون ز اعتلانیست
تقید را در او ره مطلقا نیست

بشییء منحصر گر بی‌نشان بود
مقید هم بر آن شییء می‌توان بود

متعین بهر موجود او شد
ولی بی‌انحصار و بی تقید

ندانی معنی اطلاقش ار چیست
بهستی بین که شییء منحصر نیست

پس او خود مطلقی باشد مقید
که با قید است مطلق بر مشاهد

منزه باشد از تقیید و اطلاق
ز لا اطلاق هم در ذات خود طاق

نه تقیید ونه لا قیید او راست
ز اطلاق و ز لا اطلاق یکتاست

هر آن شییء که بینی غیر وی نیست
خود او هر شیئی و خود در هیچ شیی نیست

برون از شرط و وصف و اشتراکست
ز شرط و لابشرطی هر و پاکست

همه موجند اشیاءء اندر آن یم
بلا اشیاءعیان ز اشیاءست فافهم

«صفی علیشاه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir