یکی مفتاح از سر قدر جو
گشایش در معانی بیشتر جو

خود آن گر نکته دانی بیخلافست
ز استعداد اعیان اختلافست

در اعیان اختلاف اندر ازل شد
ز استعدادها کاندر محل شد

خود آنهم بود از تعیین اسماء
که ظاهر گشت و مظهر خواست زاشیاءء

بسی چون فهم این معنی است مشکل
ز تحقیقش نخواهی برد حاصل

ولی گویم بتقریبی بیانی
که باشد بهر فهمت امتحانی

ظهوراتی که در امکان عیانست
ز واجب در همان رتبت نشانست

باینمعنی که کرد آنذات واجب
تجلی در مقامات و مراتب

مراتب گر چه ز اسماء مختلف شد
ولی بر وصف وحدت متصف شد

بهم باشند آب و آتش ار ضد
وجود اما بود در هر دو واحد

تخالفها ز اسماء بد در اعیان
مخالف شد صورها زان در اکوان

اگر دریافتی بردی بحق راه
وگرنه از خدا فهم و نظر خواه

«صفی علیشاه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir