دگر نفسی است رحمانی زرحمان
وجود منبسط یعنی بر اعیان

وجود منبسط کو عام باشد
بر اعیانش بعین اتمام باشد

دگر هم از هیولا کوست حامل
بصورتهای موجودات قابل

مرتب اولین بر ثانی آمد
شبیه او را دم انسانی آمد

که آن باشد هوای صاف ساذج
حروفش مختلف سازد بخارج

حکیم از وجه عقل و نور حکمت
کند تعبیر از وی بر طبیعت

بالفاضی بود تشبیه اعیان
که واقع بر نفس باشد در انسان

دلیل الفاظ باشد بر معانی
دلیل اعیان بموجد هم عیانی

همه اعیان موجودات شاهد
بود اندر عیان از ذات موجود

هم از افعال واسماء و صفاتش
کمالاتی که ثابت شد بذاتش

دگر هر یک ز موجودات اعیان
شدند از لفظ کن موجود در آن

کلمه شد بیان اندر مقامش
ببین در شرح اگر خواهی تمامش

بیان از نفس رحمانی بد اینجا
که از وی ما سوی اللهند احیا

بهر جا رتبه‌ئی دارد مناسب
همان نفس است ثابت در مراتب

ز عرش و فرش و افلاک و عناصر
ازو دارند تأثیر و تأثر